15/06/2009

ASEMBLEA DE EQUIPOS DIRECTIVOS

Presentámosvos o escrito dunha asemblea de Directores de Centros educativos celebrada este pasado sábado 13:
o 0 O 0 o 0 O 0 o 0 O 0 o 0 O 0 o
Máis de 100 membros de equipos directivos reunidos en Asemblea convocada pola CIG-Ensino e celebrada en Compostela fan público o seguinte comunicado:

1. A actitude da Consellaría de Educación, impedindo que o profesorado poida emitir a súa opinión sobre a chamada “consulta ás familias sobre a utilización das linguas no ensino non universitario de Galicia”, vulnera dereitos fundamentais como é o da liberdade de expresión e de cátedra , pretendendo converter os centros nunha canle de pensamento único e adoutrinamento parcial e sesgado. Non deixa de ser paradoxal que a Consellaría emita esta consigna cando ela é a primeira en cuestionar o Decreto vixente, malia que a súa legalidade foi confirmada polo propio Tribunal Superior de Xustiza de Galiza e despois de insistir na mentira da imposición.

2. A Consellaría usa de xeito partidista a educación e censura opinións diferentes á súa, que o único que procuran é dar outra opinión a quen se lle pide que participe nunha consulta amañada, prohibindo que se dea información da propostas das organizacións sindicais e movementos de renovación pedagóxica, equipas de normalización lingüística, ANPAS, etc... contradicindo o que reflicten os preceptos legais de promoción e uso do galego recollidas na actual normativa.

3. Como profesores e profesoras e membros dos equipos directivos imos actuar segundo o noso criterio sen deixarse intimidar polas ameazas ilegais dunhas autoridades educativas que perderon o seu carácter institucional para comportarse como axentes electorais dun partido político. Neste sentido esiximos a retirada das notificacións enviadas ao centro por represivas e ilegais.

4. Denunciamos a irresponsabilidade da Consellaría de Educación que non ten reparo, no momento de máis traballo nos centros, coincidindo co fin de curso, en cargar sobre as direccións, en contra da súa vontade, con encomendas que lle son alleas e mesmo contrarias aos seus cometidos, esixíndolle ao mesmo tempo a custodia destes documentos e obrigándoos a recoller datos que poden conculcan a Lei de protección de datos..

5. Obrígasenos a responsabilizarnos da vixilancia dunha chapuza xurídica que non cumpre ningunha garantía mínima. Dun inquérito tendencioso que impide expresar a vontade dos que están a favor do ensino en galego. Co único obxectivo de xustificar a involución na normalización lingüística e restrinxindo, exclusivamente ás familias que nestes momento teñen alumnado escolarizado, o dereito a opinar, cando o sistema educativo como servizo público, a normalización lingüística e o dereito a coñecer o idioma propio de Galiza, son cuestións que afectan ao conxunto da sociedade..

6. Resulta paradoxal que se nos estea anunciando recortes na calidade do ensino (supresións de prazas, agrupamentos,...) coa escusa da crise e se leve a cabo este dispendio en recursos económicos para atacar á nosa lingua. Para diminuír a presenza do noso idioma no ensino non hai crise.

Polo anteriormente dito rexeitamos esta enquista e reclamamos que se nos exima de responsabilizarnos deste traballo alleo aos nosos cometidos.

12/06/2009

TOMÉMOLO CON HUMOR...







09/06/2009

MENSAXE E REFLEXIÓN DA COORDINADORA GALEGA DE EQUIPOS DE NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA

Os membros da CGENDL, docentes que traballamos nos colexios e institutos no día a día e que, polo tanto, coñecemos a realidade dos centros e a súa situación lingüística, vemos con moita preocupación o problema xerado nos últimos tempos arredor da presenza das linguas no ensino, que derivou nunha confrontación aberta arredor dun ben común que nos tiña que unir, a lingua galega.
Consideramos que a convivencia do galego e o castelán non ten que ser un problema senón unha vantaxe, unha oportunidade para a nosa sociedade. Algo que todos os estudos, e que o sentido común da inmensa maioría da poboación galega avala, vén sendo perigosamente interpretado dende determinados sectores políticos. E máis perigoso é que se trasladen ós centros de ensino problemas que non atenden a razóns pedagóxicas, abocándonos cara a un escenario de lamentable confrontación social.
Ademais pensamos que dende unha perspectiva pedagóxica todos os implicados no ensino deberiamos centrarnos en conseguir que os nenos e nenas sexan igualmente competentes en galego e castelán. Polo tanto, o debate que se ten que abrir é precisamente este: que medidas temos que adoptar para conseguir que os rapaces e rapazas dominen plenamente as dúas linguas, tal e como establece a LOE.
Neste contexto elaboramos un tríptico destinado ás familias que é o que hoxe presentamos, e que
se vai distribuír na medida das nosas limitadísimas posibilidades. Por que este tríptico? porque parece que hai que volver recordar que o galego é a lingua propia de Galicia; que nos pertence a todos e todas e non podemos xogar co seu futuro, porque intereses políticos, que non educativos, veñen de crear un problema no ensino arredor das dúas linguas oficiais que pode derivar nunha perigosa fractura social, polo tanto COMO DOCENTES pensamos que debemos ofrecer información rigorosa sobre a aprendizaxe de linguas baseada en estudos científicos que se fixeron tanto dentro coma fóra da nosa comunidade.
E dito isto, queremos insistir en:
a. é unha sorte, non é unha desgraza, que a nosa comunidade conte cunha lingua milenaria, que nos debe unir. Polo tanto non se debe permitir que triunfe a idea de que o galego é un obstáculo para os estudantes, mantendo vellos prexuízos que no século XXI deberían estar plenamente superados, pero que pretenden manter relegada a lingua galega nun lugar secundario na sociedade.
b. se é evidente que para mellorar a competencia en lingua inglesa é necesario que se impartan en inglés determinadas materias, a sociedade galega debe asumir tamén o mesmo para a lingua galega, é dicir, que para saber galego é necesario “aprender en galego”.
c. o galego segue a ser unha lingua minorizada na nosa comunidade e polo tanto necesita unha discriminación positiva tanto dentro coma fóra do ensino.

Estes parécennos motivos suficientes e razoables para difundir este tríptico entre as familias e a sociedade galega en xeral. Polo tanto, está á disposición de todos aqueles ENDL, ANPAS, direccións de centros ou calquera persoa da comunidade educativa ou relacionada co mundo do ensino, e mesmo da sociedade en xeral, que queira difundilo.

BREVE VALORACIÓN DA ENQUISA DA CONSELLERÍA DE EDUCACIÓN

A enquisa que a Consellería de Educación e Ordenación Universitaria pensa distribuír esta mesma semana entre as familias a través dos centros educativos é pouco rigorosa e mostra un grande descoñecemento tanto da sociolingüística coma do mundo do ensino, o que nos parece aínda máis grave.
Por poñer un exemplo, non existen materias troncais no ensino non universitario, esta é unha
terminoloxía do ensino universitario. Polo tanto, o señor Conselleiro debería saber que o que hai son materiais obrigatorias e optativas, propias de modalidade ou non. É así que non vén a conto empregar o termo “troncais” porque non hai unhas materias máis importantes ca outras, todas teñen unha misión educativa global.
Centrándonos na cuestión da análise sociolingüística, nunha breve análise podemos observar:
1. En qué documento, lexislación, tratado, artigo ou normativa aparece recollido o dereito a escolleren os pais a lingua da docencia dos fillos? Porque si existen moitos outros dereitos que as persoas, na maior parte dos casos, non poden exercer, por exemplo o dereito a seren atendidas en galego na Xunta de Galicia cando o soliciten.
2. Estase preguntando sobre un dereito, “o dereito de coñecer o galego”, fallando na metodoloxía, porque tal e como están presentadas as preguntas non fai falta ser moi experto para darse conta de que o que se extraia de aí non pode valer para moito e menos para facer un novo decreto. Porque? Nas opcións de resposta vemos:
· “todo en galego” que non se refire a todo o ensino en galego, senón a tódalas materias, que na enquisa se denomina troncais, en galego.
· “a maioría en galego” (que é a maioría?: o 52% ou o 95%?), · “unhas en galego e outras en castelán”, a xente pode pensar que esta é a mellor resposta porque indicaría o 50% e iso non é certo. Se queremos que o 50% do ensino estea en galego hai que contestar “todas en galego” que é o que marca o actual decreto.
3. Tampouco é fiable xa que non presenta as mínimas garantías de calquera consulta para que os resultados sexan cribles. O universo da investigación parece que vai ser todo, pero, como o van garantir?
· A cantos pais lles vai chegar? Nestas alturas de curso, como van facer para que o alumnado entregue na casa a enquisa e a traia de volta no prazo duns días. Ademais, como van asegurar que a enquisa a van contestar os pais que deban facelo?
· Cantos pais van contestar? Os concienciados dunha ou doutra banda, pero vai ser fiable se só contesta un 10% e esa porcentaxe está nutrida maioritariamente por pais das urbes, por exemplo.
Para ter algunha fiabilidade debería haber unha mostra estratificada que cubra a diversidade sociolingüística da sociedade.
· Déixase a distribución e recolla en mans de direccións que no final de curso están sobrecargadas de traballo.
· Pregúntase aos pais con fillos escolarizados en xuño de 2009 mais non aos que van entrar no sistema en setembro. Contestan os pais que tiveron fillos neste curso que vai rematar dos que parte non van estar escolarizados no vindeiro curso? Por que non se lles pregunta aos pais que van escolarizar rapaces para o vindeiro curso?
4. Pretenden facer un referendum? Para iso habería que facer outras preguntas e formulalas de modo diferente. O que se cadra era interesante preguntar era se os pais consideraban importante que os seus fillos/as ao rematar o ensino obrigatorio fosen competentes nas dúas linguas oficiais en Galicia, con dúas opcións de resposta: Si ou Non .
5. Non houbo unha campaña de información rigorosa previa. Non se deu. Prevalece a propaganda mediática que tivo e ten intencións políticas máis ca educativas. Non se lles pode mandar ós pais que contesten unha enquisa con tantas “eivas” nun momento de “marexada” informativa, cando ademais falamos dunha poboación que está chea de prexuízos cara ó galego derivados en moitos casos da represión lingüística que sufriu o galego ata os anos 80.
Para rematar: fará a Consellaría máis enquisas sobre temas fundamentais como a ratio de alumnos/as por grupo, a necesidade de persoal de apoio nas aulas ou pola seguridade nos autobuses? E se pregunta sobre o gasto en biblioteca por centro ou o financiamento dos comedores escolares?

05/06/2009

PARA QUE EXISTIMOS?

Ao parecer, tal e como se van desenvolvendo os acontecementos, imos desaparecer...

Iso sempre foi un desexo de calquera EQUIPO DE NORMALIZACIÓN, é decir, se xa non se precisa que existamos será porque o uso do galego está plenamente normalizado no ámbito do ensino...

pero, ao parecer, a nosa desaparición vai vir provocada pola causa diametralmente contraria...,
parece ser que a Consellería pretende facer unha enquisa a pais e nais acerca da lingua vehicular do ensino que desexan para os seus fillos...

segundo isto, por que non se fan tamén outras tantas para que opinen sobre cantas materias teñen que estudar, ou cantos deberes teñen que mandar os docentes..., ou tantos outros asuntos?
Seica estas decisicións non as deberían tomar os profesores, mestres e pedagogos, que son os especialistas na materia, e non a opinión dos pais e nais resultado dun referéndum?

Sinalemos que as ANPAS a través do Consello Escolar de Galicia apoiaron o actual Decreto 124/07 que regula o uso do galego no ensino.

Pois nada, que o seguinte vai ser consultarlle á cidadanía se compensa gastar cartos nos Equipos de Normalización, unha vez xa se teña decidido que castelanicemos o noso ensino...

para que normalizar nada, cando para "eles" o normal é que se explique nas aulas en castelán, e que o galego siga a ser unha lingua de ámbito familiar e útil somentes "para lle falar ás vacas"?

Pero nos anos que lle resten de vida aos ENDLs..., para ben ou para mal..., aínda queda moito traballo por facer. Adiante!

29/05/2009

...XA TEMOS A REVISTA!!!

Se queres ler o primeiro número da nosa revista da EPAPU


Coa frela das palabras...

...pídenola!!!

15/05/2009

O GALEGO: A NOSA COLUMNA VERTEBRAL

O GALEGO, A NOSA COLUMNA VERTEBRALO IDIOMA QUE NOS UNE!
O vindeiro 17 de maio en Santiago de Compostela producirase unha manifestación histórica en defensa da lingua que nos une como galegas e como galegos. Para reivindicarmos o dereito básico a podermos vivir no noso idioma propio, o cal debe ser garantido polos poderes públicos.
Vemos con preocupación como o PP, desde a Xunta de Galiza, pretende desmantelar puntos básicos da oficialidade do galego, como o amparo xurídico en aspectos tan fundamentais como o ensino. Levar a cabo medidas de ataque contra o galego supón un perigo de confrontación indesexábel e de fractura social, ademais de ir contra acordos unánimes do Parlamento e vulnerar o espírito e a letra do artigo 5 do Estatuto de Autonomía, que sinala o galego como lingua propia de Galiza e a obriga dos poderes públicos de potenciala nos diferentes ámbitos.
Nos últimos meses, repetiuse desde diferentes grupos de poder a falaz idea de que hai un proceso de “imposición del gallego”, presentando, con cinismo, o mundo ao revés. A realidade do día a día e todos os estudos sobre o tema desmontan esa mentira. Así, o Consello de Europa advertiu nun contundente informe de finais de 2008 que en Galiza non se están a cumprir tratados internacionais sobre dereitos lingüísticos e que non hai garantías mínimas para este idioma en sectores tan importantes como o sistema educativo, os servizos públicos, a xustiza ou os medios de comunicación.
Así mesmo, a Real Academia Galega vén de publicar un estudo sinalando que en doce anos se reduciu á metade a cantidade de persoas que fala habitualmente en galego. Perante a necesidade de respostas por parte da sociedade galega, animamos a:
* Participar nos actos de mobilización en defensa da nosa lingua, cuxa vindeira cita máis importante é a manifestación nacional convocada para o 17 de maio ás 12 horas desde a Alameda de Santiago de Compostela. Sairán autobuses desde diferentes puntos de Galiza.
Informáte neste web e no teléfono 981 56 38 85.
* Apoiar o “Manifesto pola convivencia lingüística e a igualdade de dereitos para o galego”, que se pode apoiar a través de internet. Infórmate no web da Mesa.
* Secundar as campañas e iniciativas da Mesa pola Normalización Lingüística. Infórmate no web da Mesa.

24/04/2009

O RINO regálache un conto...


A editorial Rinoceronte regálache un conto dun dos clásicos da narrativa universal.

Na súa páxina web, no enlace que che damos a continuación, tes un aperitivo dun dos libros máis cheos de interesantes historias... o Decamerón.

23/04/2009

... e chegou o DÍA DO LIBRO

O 23 de abril conmemórase o pasamento de tres escritores: o español Miguel de Cervantes e Saavedra, o inglés William Shakespeare e do cronista Garcilaso da Veiga (o Inca), todos ocorridos en 1616. Desta forma, a Unesco en 1995, aprobou proclamar o 23de abril de cada ano o "Día Mundial do Libro e do Dereito de Autor".

O xesto de regalar un libro está relacionado con Cervantes e Shakespeare. Estes soberbios escritores pasaron á Historia polas súas fabulosas obras, chegando a ser un símbolo importante nos seus respectivos países. O mundo recoñece o traballo destes xenios celebrando cada 23 de abril o Día do Libro. Así se fixo.

O Día do Libro celébrase o 23 de abril de cada ano desde 1930 e coincide coa entrega que fai o rei Juan Carlos I do Premio Miguel de Cervantes. En 1964 quedou instituido oficialmente como o Día do Libro para todos os países de lingua castelá e portuguesa. No ano 1993, a entón Comunidade Europea, proclamouno como Día Europeo do Libro. Finalmente, a UNESCO decidiu, en 1995, fixar a data para a celebración do Día Mundial do Libro. Durante esta xornada instálanse postos callejeros para a venda de libros e os editores e libreros fan un desconto especial. As institucións oficiais tamén realizan actividades conmemorativas.

... e SANT JORDI
Cataluña celebra dunha forma moi especial o día do libro. O 23 de abril os homes regalan rosas ás mulleres e estas regalan un libro aos homes. Esta bonita tradición baséase na lenda de Sant Jordi .

A lenda conta que un feroz dragón tiña aterrorizados aos habitantes do reino, queimaba os bosques, comíase ao gando, esnaquizaba os cultivos... Decidiuse entón que había que dar fin a esa ansia destructora e negociaron un acordo tras duras horas de discusión. O pacto consistía en que todos os días entregarían ao dragón unha moza para saciar o apetito do monstro. Así estiveron un tempo e aos poucos o reino foise quedando sen mulleres novas. Para que non houbese problemas nin altercados, sempre se facía a elección mediante un sorteo para elixir á muller que debía ser entregada.

Un día, a sorte quixo que fose a muller do rei quen debía ser entregada ao dragón. Tras deixala no lugar sinalado, marcharon ao pobo por temor a que o dragón fixéselles dano. Ao cabo dun intre, este apareceu e, cando se ía a comer á doncela, un cabaleiro que montaba un cabalo branco atacou ao dragón. Ambos estiveron pelexando por longo intre e nun dos lances do combate, Sant Jordi, que así se chamaba o cabaleiro, cravou o seu lanza en en ventre do malvado dragón, matándoo no acto. Da ferida que o lanzazo produciulle ao monstro manaba moito sangue que cando entrou en contacto co chan, converteuse en rosas. Sant Jordi colleu unha daquelas fabulosas rosas e regaloulla á doncela que a levou ao pobo entre grandes berros de alegría.

Desde entón ata agora, cada 23 de abril os homes regalan unha rosa á dama que reina no seu corazón. As damas, para corresponder tal detalle para con elas, regalan un libro aos seus amados. Cataluña celebra deste xeito o día do libro.











22/04/2009

visitemos aos nosos veciños do sur...


Un clásico das letras portuguesas é o escritor MIGUEL TORGA , moi popular na súa terra e recoñecido a nivel internacional. Entre as súas obras, Galaxia ofrécenos en galego Contos da montaña, un libro de relatos sobre a dureza e o dramatismo sinxelo da vida rural, espazo transformado polo autor en mítico.

21/04/2009

máis de literatura contemporánea...


ARTO PAASILINNA (Kittila, Finlandia, 1942) escribiu O bosque dos raposos aforcados.

Este autor, ex-gardabosque, ex-periodista, ex-poeta, ten grande éxito en Finlandia. A súa obra destaca polo seu humor orixinal e pola súa capacidade de contar dunha maneira realmente cómica as historias máis desconcertantes. E así se ve na historia de dous bandidos que se refuxian nun bosque que conta no libro recomendado.

Temos a súa obra na editorial RINOCERONTE.


20/04/2009

EROS OU ERROS?

A nosa compañeira e profesora da EPA, Paula, integrante ademais deste ENDL proponnos ao inicio desta semana:


ERROS E TÁNATOS
de Gonzalo Navaza
editorial Xerais

“Erros e tánatos” é un libro composto por dez relatos curtos, cheos de ironía, sorpresa e intriga. É o libro ideal para encher eses pequenos ocos de tempo libre, sempre que sexas capaz de soltar o libro ao rematar un relato… É un libro que te atrapa cunha linguaxe sinxela e fresca, que seduce coa trama das súas historias, pero sobre todo cos seus finais. Se che gusta a intriga, a sorpresa, o desconcerto, o sarcasmo… este é un libro que che fará pasar momentos moi entretidos.

17/04/2009

Na última recomendación desta semana retomamos os clásicos universais.

La Voz de Galicia e Galaxia editan Crime e castigo de FIÓDOR DOSTOIEVSKI (Moscova, 1821 – San Petersburgo, 1881), longa novela ambientada en San Petersburgo que salienta pola caracterización sicolóxica dos personaxes, sobre todo, do protagonista, o mozo Raskólnikov, que vive agobiado pola pobreza.




Os remorsos non o deixarán vivir tranquilo. Algo fixo que el sabe que non está ben, pero que el intenta xustificar con todo o ideario pre-revolucionario para calmar o seu pesar...

...métete de cheo nesta imprescindible novela do Realismo Ruso... e a disfrutar!!!

16/04/2009

En La Voz de Galicia e Tris Tram podemos encontrar os Contos do que este ano se celebra o bicentenario do seu nacemento, EDGAR ALLAN POE (Boston, 1809 – Baltimore, 1849)
... ... ... ... ... ... ...
Destacou como narrador de ficción científica con relatos fantásticos e de terror. Impresinan sobre todo os relatos de terror psicolóxico como O gato negro ou O enterro prematuro, nos que o autor consegue que nos metamos na mente do protagonista e suframos xunto con el os seus propios pesadelos.

Este escritor tivo grande influencia na literatura europea e tamén na galega, por exemplo, en Ánxel Fole.

15/04/2009

Elemental, o meu querido Watson...

Para os que gustamos das novelas policíacas, sempre gozamos coas aventuras do famoso e fabuloso detective Sherlock Holmes, que coñecemos grazas a seren recollidas polo seu grande amigo, o doutor Watson.
As aventuras dos dous podemos lelas tamén en galego, por exemplo, no libro no que os dous aparecen por primeira vez en 1887, Un estudo en escarlata de ARTHUR CONAN DOYLE (Edimburgo, 1859 – Crowborough, Sussex, 1930), editado por La Voz de Galicia e Galaxia.

14/04/2009

NOS MUNDOS DA FANTASÍA

Se che gustan as historias fantásticas e, ao mesmo tempo, ter unha ampla mostra de escritores galegos de distintas épocas históricas que se distinguiron no cultivo da literatura fantástica e tamén extranatural, daquela podes botar man da Antoloxía da literatura fantástisca en lingua galega, editada por Galaxia-narrativa.
Nela aparecen autores desde o século XIX ata os nosos días: Heraclio Pérez Placer, Francisco A. De Nóvoa, Vicente Risco, Castelao, R. Otero Pedrayo, E. Blanco Amor, Ánxel Fole, Álvaro Cunqueiro, Eliseo Alonso, Antón Risco, Camilo Gonsar, X.L. Méndez Ferrín, Arturo Lezcano, Úrsula Heinze e Carlos Casares.

13/04/2009

NOVA SEMANA, NOVAS PROPOSTAS

Se alguén aínda non leu O principiño este é o momento perfecto para facelo.
Ou dito doutro xeito, sempre é o momento perfecto para ler unha noveliña tan delicada, tan chea de sabedoría, e tan sinxela.

O seu autor é ANTOINE DE SAINT-EXUPÉRY (Lyon, 1900 - ¿? 1944)

Esta obra mestra pódese encontrar na colección Biblioteca Galega editada pola Voz de Galicia ou na editorial Galaxia.

En principio, é un libro para nenos pero, en realidade, tamén para adultos que algunha vez foron/fomos nenos, pois a través dunha maneira peculiar de ver e describir o mundo o autor transmítenos certa ilusión e fainos sorrir.

10/04/2009

IMOS COA POESÍA

Se che gusta a poesía, por que non probas a ler a de OLGA NOVO (Vilarmao, A Pobra de Brollón, 1975) Os poemas de Nós nus na editorial Ablativo Absoluto (Premio Losada Diéguez, 1997) son moi intensos e fannos comungar coa terra.


Degusta o que che amosamos deseguido e no que a autora "confesa" o seu proceso de creación poética, onde aparecen intimismo, “desgarro”, pracer...
os líquidos íntimos

coa miña pel podes facer enxertos nas mazairas.

algunhas conservan estirados os nomes que gravei a navalladas
tódalas tardes ó volver da escola.

acostumada a tirar por un poema como por un becerro cando se lle ven as patas,
cando xa non se está en idade de medrar
toda maduración require un desgarro de tendóns
entón é cando corren polo meu peito rabaños de cabras que non se dirixen a ningunha parte,
sóbenme ás paredes desde as que te vexo,
arrancan coa lingua o pasto mentres te vas.

o tacto dos teus violíns faime chorar terriblemente.

e case non podo soportar que as túas mans me acariñen como a la dos xerseis que me facía a
miña mai cando era nena.

pero coa miña pel
coa miña pel podes facer enxertos nas mazairas.

09/04/2009

ATUADO NA BRAÑA

XABIER QUIROGA é de Escairón e para amosarnos a súa terra escribiu Atuado na braña, ambientado non só na zona do Saviñao, senón tamén en Monforte e Ferreira de Pantón.


Se che gusta viaxar por estes lugares, así coma por outros máis intrigantes, como a zona pantanosa onde só viven mulleres, e polo mundo do protagonista, este é o teu libro.

A historia xorde cando un empresario santiagués, moi implicado no seu negocio, descobre que o seu pai (un falanxista cando viviu en Escairón, e que acabou retirado na Coruña) non é o seu pai biolóxico. De aí que decida viaxar a Escairón, onde o protagonista se encontra co misterio.

http://www.xerais.es/online43/atuado.htm

08/04/2009

O MAGO MERLÍN

Se queremos maxia nas nosas lecturas non temos que marchar moi lonxe...

...entre as obras dos nosos grandes escritores temos unha que ninguén pode pasar ser ler.

Un clásico da literatura galega é o grande escritor ÁLVARO CUNQUEIRO (Mondoñedo, 1911 - 1981) que nos presentou en 1955 a súa primeira novela:
Merlín e familia, editada na editorial Galaxia.

Nela, o coñecido personaxe da literatura artúrica e que hoxe coñecemos por diversas películas, o mago Merlín, aparece vivindo, xa vello e retirado, na súa casa de Miranda, en Galicia, en compañía de dona Xenebra e dos membros do seu servizo doméstico. O paxe Felipe de Amancia rememora desde a súa vellez os seus tempos de neno na casa de Miranda, cando o seu amo era visitado por viaxeiros de todas as terras para contar as súas historias e ver solucionados os seus problemas por Merlín.
É este un libro que mestura fantasía e realidade e que utiliza con mestría o humor, como, por exemplo, podemos ver no episodio no que un soldado vai pedirlle ao mago que lle busque os compañeiros perdidos, daquela Merlín entrégalle, metido nun cofre, “o camiño de quita e pon” para que o tire alí onde perdeu os compañeiros e o camiño dirixirao a eles, pero o camiño encolleu...

07/04/2009

DESHONRA

Segunda proposta...



...trátase de Deshonra, novela de J. M. Coetzee, escritor sudafricano que foi galardonado co Premio Nobel de Literatura no 2003.


Nela fálase por igual das relacións paterno-filiais; de racismo; de machismo; do sentido da vida; do orgullo; do sentido da xustiza...



A súa prosa é sinxela e de cómoda lectura, e por momentos poética. Pero o máis salientable son todas as ideas que desgrana de xeito moi plástico e visual.



Un libro breve pero cheo de contido, ideas e ben escrito, con persoaxes nada convencionais e con vidas que acaban conquistando o teu interese.



Dispós dela na mesma editorial que a anterior suxestión de lectura RINOCERONTE EDITORA.


http://www.letralia.com/136/articulo03.htm



06/04/2009

SEDA

A nosa primeira recomendación é unha noveliña que é unha auténtica delicia.


O seu mesmo nome xa apunta a súa delicadeza. Non é outra que Seda de Alessandro Baricco, e que foi publicada en galego pola editorial RINOCERONTE.



Trátase dunha fermosísima historia de amor disfrazada de libro de viaxes, ou dun libro de viaxes disfrazado de historia de amor. É unha novela de silencios, de xestos e miradas, de atracións incompresibles..., dunha atmosfera de misterio e sensualidade onde é preciso ler entre as liñas do texto o que está pasando no interior das personaxes.



Unha sobria e breve lectura para un gris día de orballo coma os que nos está a brindar esta Semana Santa no noso recuncho da vella Europa.


Que vos guste, como aperitivo do que vén...



...de quererdes saber máis, aí van estas ligazóns:




03/04/2009

O MES DO LIBRO

COMO BEN SABEREDES TODOS E TODAS
o día 23 de abril celébrase o Día do Libro conmemorando o pasamento de dous dos escritores que máis influíron na literatura universal: Miguel de Cervantes Saavedra e William Shakespeare, que faleceron o mesmo día: o 23 de abril de 1616.


Sobre tal conmemoración atoparedes información nesta ligazón:
http://portal.unesco.org/culture/es/ev.php-URL_ID=5125&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html

A nosa intención dende este blogue é extender esta iniciativa a todo o que resta de mes, e ir propondo ao longo dos días de abril variadas suxestións de lectura para estes días, para os que restan de curso, e mesmo para o verán.

Mañá sábado abriremos esta serie que agardamos sexa do do voso interese.

Apropiámonos do saúdo de alguén que ama moito a lectura, e que sabiamente se despide sempre con...

SAÚDE E LIBROS!

08/03/2009

8 MARZO DÍA INTERNACIONAL DA MULLER

Queremos lembrar neste día o acto celebrado o curso pasado no Liceo de Ourense con tal motivo, no que profesoras e alumnas do centro EPA, coordinadas polo ENDL, ofreceron un precioso traballo recitándonos poemas de oito das nosas escritoras galegas; dende Rosalía de Castro, ata as máis novas coma Olga Novo.Para acordármonos diso, recordámosvos o cartel que o anunciaba, e na seguinte ligazón de youtube poderedes escoitar un dos fados que acompañaban o recital poético: Misia cantando Sou de vidro, do que vos ofrecemos a letra de seguido...




Meus amigos sou de vidro
Sou de vidro escurecido
Encubro a luz que me habita
Nâo por ser feia ou bonita
Mas por ter assim nascido
Sou de vidro oscurecido
Mas por ter assim nascido
Nâo me atinjam, nâo me toquem
Meus amigos sou de vidro

Sou de vidro oscurecido
Tenho um fumo por vestido
E um cinto de escuridâo
Mas trago a transparência
Envolvida no que digo
Meus amigos sou de vidro
Por isso nâo me maltratem
Nâo me quebrem nâo me partam
Sou de vidro oscurecido

Tenho um fumo por vestido
Mas por ter assim nascido
Nâo por ser feia ou bonita
Envolvida no que digo
Encubro a luz que me habita
Meus amigos sou de vidro
Nâo por ser feia ou bonita
Mas por ter assim nascido
Tenho um fumo por vestido

Nâo me quebrem nâo me partam
Nâo me atinjam nâo me toquem
Meus amigos sou de vidro.

05/03/2009

MÁIS FOTOS DO SAMAÍN











Xunto coas actividades que se celebraron esas datas de novembro, veredes nas fotos a entrega de premios aos gañadores do CONCURSO DE MICRORRELATOS de TERROR.










Os gañadores léronlle ademais os seus relatos premiados aos compañerios das distintas aulas.
Estas cabazas viñeron dende a provincia de Lugo para adornar o vestíbulo do noso centro

ACTIVIDADES CURSO 2008-09 - SAMAÍN




ACTIVIDADES CURSO 2008/09 - SAMAÍN




Este blogue naceu cando o curso estaba xa comezado, así que por iso, queremos deixar constancia das actividades que se viñeron facendo dende o inicio do curso, tanto por parte do propio ENDL, coma doutros docentes e grupos de alumnos que foron suxerindo e elaborando diversas propostas.




Comezamos coas fotos do Samaín, para o que ENDL propuxo un CONCURSO DE MICRORRELATOS.

20/02/2009







MULTICULTURALIDADE




Un dos signos de identidade do noso centro é a multiculturalidade. Unha boa parte dos nosos alumnos e alumnas son de distintos e distantes puntos xeográficos. Proceden de Rumanía, de Marrocos, Senegal, Guinea, Ghana, de Colombia, Arxentina, de China... E tamén de diversos lugares da xeografía española.
A diversidade que aquí impera é positiva e enriquecedora para todos, para os que veñen de fóra e para os que somos de aquí, xa que se favorece o coñecemento das diversas linguas e culturas que se mesturan, de forma directa non a través da TV ou doutros medios. E a información e o coñecemento que deste xeito adquirimos levan a evitar todo tipo de tópicos e prexuízos que ás veces temos, e, por suposto, levan á integración e isto, á súa vez, a un benestar social que todos desexamos.

05/02/2009

GALICIA BILINGÜE?

Dende o Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística da EPA de Ourense NON queremos manifestar a nosa opinión sobre a existencia de GALICIA BILINGÜE, senón poñer ao descuberto as MENTIRAS e a DEMAGOXIA que utilizan no seu discurso, que queda diafanamente reflectido no seu manifesto para a Manifestación que celebrarán este próximo sábado, día 8 en Santiago de Compostela, e á cal vos animamos a asistir (para que se vexa que este comentario non ten nada de agresivo e radical, senón que pretende que aquel que o lea reflexione, vexa o que hai e decida quen di ou non a verdade)
Enunciaremos unha por unha todas as mentiras que esgrimen:
1º.- Galicia NON é BILINGÜE, por desgraza, se o fose, o noso ENDL non tería sentido. Mentres un 90 % (senón máis) da televisión, da radio e da prensa que se consume no país sexa en castelán fronte á reducida proporción en galego. Mentres a meirande parte dos xulgados, dos médicos, dos profesores universitarios..., se exprese en castelán fronte ao reducido número de profesionais en niveis altos de competencia que se expresan en galego. Mentres exista unha asociación coma GALICIA BILINGÜE, isto demostrará que Galicia NON o é: porque existe o conflito lingüístico, porque está cientificamente demostrado (así que ninguén serio pode dicir que isto é opinión) que existen linguas minorizadas que sobreviven xunto a outras que non o son: e o galego é unha lingua minorizada que sobrevive xunto ao castelán de xeito DIGLÓSICO. Galicia NON É BILINGÜE, Galicia PADECE DIGLOSIA, e a asociación GALICIA BILINGÜE minte se afirma que as dúas linguas están en igualdade de condicións, que hai que defender tanto unha coma outra. Hai que defender e apoiar o uso da lingua minorizada, que por suposto non é o castelán. Hai que educar as novas xeracións en galego para que logo poidan escoller libremente usar esta lingua ou o castelán, ou o inglés, ou a que queiran, pero dende unha escolla igualitaria.
2º.- GALICIA BILINGÜE esconde baixo a faciana de defender as dúas linguas un vitimismo castelanista. É dicir, o que subxace no seu discurso é que certos grupos radicais IMPOÑEN o galego. Pode que sexa así. Tamén a ditadura franquista impuxo o castelán durante 40 anos e borrou da escola o galego, e considerouno “dialecto” do castelán. Pero a diferencia fundamental é que a suposta “imposición” actual do galego non parte dunha situación política ditatorial, senón dos estudos científicos daqueles que consideran que para que unha lingua minorizada (galego) siga viva e non morra fronte á lingua forte (castelán) é preciso apoiala dende as institucións, dende a escola, educando as novas xeración na valoración dese patrimonio, pero non dende a barreira, senón co seu propio uso. Esa imposición, ademais, non foi en absoluto real nos 16 anos de goberno conservador en Galicia, cando ninguén se preocupaba na realidade do día a día se se cumprían as cotas de materias que debían ser impartidas en galego, e moitos deses docentes daban a clase na lingua que lles parecía (ou sexa, o castelán) saltándose a lei. Parece que agora que as cousas empezan a facerse seriamente (e mesmo así aínda non se cumpre o decreto de Normalización na realidade dos centros educativos) ten que xurdir GALICIA BILINGÜE. Pregúntome por que nesta concreta conxuntura, e non na ERA FRAGA. Sería acaso porque el abandeiraba unha democracia tan sumamente laxa e liberal que accedía a que os seus Conselleiros de Educación permitisen aos docentes saltarse a lei de Educación e incumprila ao seu antollo”libre” e “democraticamente”.
3º.- Máis mentiras, os creadores galegos teñen acceso a múltiples axudas de creación artística en castelán porque para iso xa está o MINISTERIO DE CULTURA do Goberno Español. O lóxico e indiscutible é que aqueles que queiran disfrutar de axudas para a creación en lingua galega acudan ao propio goberno de Galicia, que para iso ten esas competencias. Ou somos, ou non somos TODOS españois e galegos a un tempo. Que quero subvención en español? Acudo ao Goberno de España. Que quero subvención en galego? Acudo ao Goberno de Galicia. Ningunha porta se me pecha. Gozo da duplicidade de ser dobremente gobernado. Este argumento de GALICIA BILINGÜE é tan falaz que parece mentira que a eles mesmos non se lles caia do argumentario polo seu propio peso coma unha folliña levada polo vendaval da razón pura.
4º.- Sobre o feito de que as comunicacións sexan bilingües non hai máis que mirarse no espello da situación do País Basco. Alí, de xeito efectivo, alguén que non saiba basco é imposible que o comprenda, así que o texto ten que estar traducido ao castelán indubidablemente. Pero é outro feito tan evidente, que discutilo resultaría absurdo, que castelán e galego son tan semellantes, que calquera persoa cun mínimo de capacidade e de sensibilidade lingüística pode comprender un texto en castelán sendo galego falante, coma un texto en galego sendo castelán falante. Duplicar o esforzo e sobre todo o PAPEL, resultaría altamente ANTIECOLÓXICO.
5º.- Por último, e como docentes, sobre isto temos moito que dicir: TODO ENSINO É ADOUTRINAMENTO. É dicir, GALICIA BILINGÜE (de xeito semellante aos pais e nais obxectores da Educación para a Cidadanía, por exemplo) argumenta que dende o ensino “adoutrinamos” aos seus fillos. Perfecto, señores, e que ese é o noso traballo. Se queren que os eduquemos, déixennos educalos. Se queren educalos vostedes sos, sen influencia de ninguén máis que pense diferente de vostede, non pida ensino segregado castelán/galego, senón que terán que darlles vostedes mesmos as clases na casa. Calquera docente adoutrina co seu comportamento dende que entra nunha aula e saúda, e pide as cousas por favor, e comenta que non se pode ser violento, e que hai países do Terceiro Mundo onde morren nenos de fame, e que vivimos na sociedade da opulencia, e que existe xente de dereitas e de esquerdas, e que hai diferentes opcións sexuais, e todas válidas, e que a violencia contra a muller é unha lacra social..., ou preferirían que só lles explicasemos a acentuación e as táboas de multiplicar como contidos abstractos e faltos de todo contido moral e ético. Pois ao respecto das linguas que poden usar libremente pasa o mesmo. Unha é forte, non hai que defendela nin coidala, nin fomentar o seu uso culto, formal, en ámbitos de importancia social e económica. Esta é o español, cunha saúde a proba de ferro xa que en extensión planetaria é a segunda lingua máis falada do mundo, a cuarta en número de falantes tras o inglés, o chinés e o hindi. A outra é o galego, a que é preciso fomentar, axudar, apoiar, NORMALIZAR, sendo un dos puntos claves da súa normalización O ENSINO.

Todo é así de claro. Darlles a volta ás cousas e poñer o mundo ao revés é absurdo, só nos conduce ao sensentido.
Pero o mellor que podemos facer é achegarnos á manifestación e escoitar os representantes de GALICIA BILINGÜE e comprobar dúas cousas fundamentais, que serán moi significativas:
1º.- o seu talante e espírito democrático
2º.- o número deles que usa o español, e o nº deles que usa o galego.
Neste último caso creo que os números darán a razón ao nosos argumentos. Nesa asociación o 90% han de ser españois falantes, e haberá, con sorte un 10% de galegofalantes, o que demostrará de novo que o galego está minorizado, mesmo dentro de GALICIA BILINGÜE.

Se queredes obter máis información ao respecto, revisade o último DECRETO DO USO E PROMOCIÓN DO GALEGO NO SISTEMA EDUCATIVO

Sobre linguas minorizadas: Mal de linguas de Jesús Tusón

23/01/2009

XII CERTAME DE NARRACIÓN CURTA do Excmo. Concello de Ourense

O Concello de Ourense convoca o XII CERTAME DE NARRACIÓN CURTA dirixido a escolares que cursen ESO o BACHARELATO en calquera dos centros de ensino do concello.
Se vos animásedes a participar as bases son as seguintes:

1. Os escritos a ordenador e en formato CD en lingua galega, segundo a normativa vixente.

2. A redacción deberá realizarse individualmente con tema libre e cunha extesión de entre 5 folios mínimo a 7 folios máximo a dobre espazo.

2. Os textos preseentados deben ser inéditos e orixinais e deberán pasar pola preselección do profesor de lingua galega non podendo presentarse máis de dous relatos por aula.

3. O parzo de entrega remata o 3 de abril ás 14:30 horas.

4. Os traballos entregaranse a Dona Isabel Doval en man nas dependencias da Concellería de Educación (Praza San Martiño, 2, 1º) ou ben ser enviados por e-mail a: educa.programas1@ourense.es

5. Establécense os seguintes premios:
  • 1º e 2º premios de dous MP4 cada un.
  • tres accesits dun MP3 cada un.
  • Diploma acreditativo de participación en dito certame.
  • Libros do autor homenaxeado nas Letras Galegas deste ano: Ramón Piñeiro.

6. O xurado estará composto por profesores de lingua ou escritores e técnicos da Concellería.

7. A entrega de premios realizarase a Semana das Letras Galegas.

8. Os mellores traballos quedan a disposición da Concellería co gaio de seren publicados se se estima oportuno.

9. A participación neste certame implica a total aceptación destas bases.

20/01/2009


Onte foi o 200 aniversario no nacemento dun dos mellores escritores da literatura norteamericana, e por ende, da literatura universal. Foi o "pai" de novos xéneros literarios como o policíaco de deducción, a ciencia ficción ou o terror psicolóxico.

Nestas primeiras probas no noso blogue queremos aproveitar para animarte a ler os seus inquietantes e terroríficos relatos.

Tedes editados os seus contos en galego na EDITORIAL TRIS TRAM, e dispoñedes dun exemplar na Biblioteca Nodal de Ourense na rúa Concello, na sala de galego, coa sinatura C POE con.


Ligazóns.-




FELIZ E ARREPIANTE LECTURA!!!

15/01/2009

BENVIDA

Hoxe, día 15 de xaneiro do 2009, coa presenza de Tania, Cindy, Vicenta, Paula, Teresa e Alfredo demos principio a este blogue, que esperamos dure por moitos anos, e sexa do voso agrado.
Benvidas e benvidos sexades.